Children of one mother
A woman from Vavuniya speaks on behalf of her family and for peace and unity in her country
-
|
I learnt sewing in Jaffna. Now I am unemployed. I do some sewing at home but it doesn’t get sold. I have trained people to sew as well. I want to make my own sewing business a success.
நான் யாழ்ப்பாணத்தில் தையல் கற்றுக் கொண்டேன். இப்போது நான் வேலையேதும் அற்றவள். வீட்டில் துணிகள் தைப்பதுண்டு ஆனால் அவை விலை போவதில்லை. தையற் கலையினை மற்றவர்களுக்குக் கற்பித்திருக்கிறேன். எனது தையல் வியாபாரத்தை வெற்றிகரமாக நடத்த விரும்புகிறேன்.
|
-
|
We have been moving from our home in Manipai since 1995 because we feared for our lives.
நாம் உயிருக்குப் பயந்து 1995 முதல் மானிப்பாயிலுள்ள எமது வீட்டிலிருந்து வெளியேறினோம்.
|
-
|
Our brother was born on the road in 1996, he had a terrible skin problem and no one wanted to treat him. But we took care of him with all our other problems and now he is cured.
எங்கள் சகோதரன் 1996ல் வீதியிற் பிறந்தார். அவருக்கு மிகக் கடமையான தோல் நோய் ஏற்பட்டது. எவரும் அவருக்கு வைத்தியம் செய்ய விரும்பவில்லை. எமது அனைத்துப் பிரச்சினைகள் மத்தியிலும் நாம் அவரைப் பராமரித்தோம். இப்போது அவர் சுகமடைந்துள்ளார்.
|
-
|
The fact that we had to keep moving from one place to another all these years meant that we could not obtain any form of support from anyone, whether relative or outsider. After the war we got land here in Vavuniya, but it is close the lake and we get flooded when it rains.
எமது உறவினரோ அல்லது வெளியாட்களோ, எவரிடமிருந்தும், நாம் எதுவித உதவியும் பெறமுடியாத காரணத்தாலேயே கடந்த வருடங்களில் எல்லாம் நாம் இடம் விட்டு இடம் மாறி செல்லவேண்டியிருந்தது. போரின் பின்னர் எமக்கு இங்கு வவுனியாவில் காணி ஒன்று கிடைத்தது. ஆனால் இது குளத்திற்கு மிக அருகாமையில் அமைந்ததால் மழைக்காலத்தில் வெள்ளம் சூழ்கிறது.
|
-
|
The Sinhalese, Muslims and Tamils here live like the children of one mother. They should, everywhere. Then there would be no room for another war.
சிங்கள, முஸ்லிம், தமிழ் மக்கள் இங்கு ஒரு தாயின் பிள்ளைகள் போன்று வாழ்கிறார்கள். இவர்கள் எல்லா இடங்களிலும் இருந்தால் இன்னொரு போர் ஏற்பட வேண்டிய அவசியம் இருகக்காது.
|
-
|
But even more than us, peace in this country would depend on what the Government does and on the decisions it takes. If there were another war, there would be no point in living.
எங்களைவிட, அரசாங்கம் செய்கின்ற விடயங்களிலும், எடுக்கின்ற தீர்மானங்களிலுமே இந்நாட்டின் சமாதானம் தங்கியுள்ளது. இன்னொரு போர் ஏற்படுமாயின் நாம் உயிர்வாழ்வதில் எதுவித பயனும் இல்லை
|